Arthur Honegger (1892-1955)
Voor het eerst heeft Toonkunstkoor Heerenveen een werk uitgevoerd van Honegger.
Deze componist is een Zwitser uit Frankrijk. Hij is namelijk op 10 maart 1892 in Le Havre geboren, waar zijn Zwitserse vader koffie-importeur was. Zijn moeder was een Duitse.
Hij groeide op in een gezin waarin er belangstelling voor cultuur was. Toen zijn ouders zijn interesse voor muziek ontdekten, gaven ze hem viool- en harmonieles. Op zijn 19e ging hij naar het conservatorium in Zürich. Daar bleef hij twee jaar. Terug in Le Havre ging hij naar het Parijse Conservatorium, eerst in deeltijd, later volgde hij de voltijds-opleiding.
In de eerste wereldoorlog werd hij als Zwitser opgeroepen voor militaire dienst in Zwitserland. Na deze oorlog kwam de doorbraak van Honegger als musicus. In de tijd dat hij op het conservatorium van Zürich studeerde was hij vooral gericht geweest op Duitse en Oostenrijkse componisten. Mensen als Richard Wagner, Richard Strauss en Max Reger stonden daar model. In Parijs was hij vooral door de nieuwe Franse muziek beïnvloed. Die dubbele beïnvloeding heeft een stempel gedrukt op zijn werk.
‘Les Six’
In Parijs raakte hij bevriend met zijn klasgenoot Darius Milhaud. Met hem en enkele andere jonge componisten werd in 1920 een concert gegeven van hun werk. Vanaf dat moment werden zij ‘les Six’ genoemd, een groep toonaangevende jonge componisten. Die ‘Groupe des Six’ had de naam antiromantisch te zijn en de muziek op zichzelf niet te serieus te nemen. Hun leus was: “Weg met Wagner ! Weg met Beethoven! Terug naar net zulke prettige en vrolijke muziek als straatmuziek.” Maar Honegger zelf was het met deze leus niet helemaal eens. Hij vond dat juist het harmonische materiaal dat door de diverse scholen uit het verleden is overgeleverd gebruikt moest worden. Maar dan wel op een nieuwe manier. Zoals Bach gebruik maakte van elementen uit de tonale harmonie deed hij dat weer met de moderne harmonie, zei hij. Hij wilde geen partijstrijd tussen het ‘concertgebouw’ en de ‘straatmuziek’. Hij zei van zichzelf als componist: "Mijn verlangen en mijn streven is altijd geweest om muziek te componeren die aantrekkelijk is voor de grote massa van luisteraars en die tegelijkertijd voldoende het alledaagse vermijdt om ook nog interessant te zijn voor muziekliefhebbers."
Hij kreeg misschien wel de grootste bekendheid door zijn “mouvement symphonique”, Pacific 231, waarin hij een stoomlocomotief muzikaal ten gehore brengt.
Hij is na een langdurig ziekbed in 1955 in Parijs overleden aan een hartaanval.